Ang ibig kong sabihin ay na may mga pagkakataon na mas maganda ang magpahinga at mag-enjoy sa mga simpleng bagay kaysa mag-stress sa mga problema at responsibilidad.

Halimbawa, noong ako ay nasa kolehiyo pa, may isang araw na nag-decide kami ng mga kaibigan ko na mag-skip ng klase at pumunta sa isang amusement park. Alam namin na may quiz kami sa math at may report kami sa history, pero wala kaming pakialam. Gusto lang namin mag-relax at mag-saya. Hindi namin ginamit ang aming utak para mag-isip ng mga consequences o ng mga posibleng mangyari. Basta sumakay lang kami sa bus at nagtungo sa park.

Doon, nag-enjoy kami sa mga rides, games, at food. Nakita namin ang iba't ibang attractions at shows. Nagtawanan kami sa mga nakakatawang eksena at nagulat sa mga nakakatakot na rides. Nag-picture kami sa mga mascots at souvenirs. Nagkwentuhan kami tungkol sa mga crush namin at sa mga pangarap namin. Walang pressure, walang worries, walang drama. Puro saya lang.

Nang matapos ang araw na iyon, naramdaman namin ang pagod pero masaya ang aming mga puso. Alam namin na kinabukasan ay babalik na kami sa realidad at haharapin ang aming mga gawain. Pero hindi namin pinagsisihan ang aming desisyon. Dahil sa araw na iyon, nabuo namin ang isa sa mga pinaka masasayang alaala sa aming buhay.

Kaya nakakatuwa nga isipin na yung mga pinaka masasayang araw sa buhay mo ay yung mga panahong hindi mo ginamit ang utak mo. Dahil minsan, ang utak mo ay hindi sapat para mabigyan ka ng kaligayahan. Kailangan mo rin ng puso mo, ng iyong damdamin, at ng iyong karanasan. Kailangan mo rin ng tawa, ng saya, at ng pagmamahal.

Hindi ko sinasabi na dapat mong gawin ito palagi o hindi ka na magpapaka-matalino. Ang sinasabi ko lang ay huwag mong kalimutan na maging tanga paminsan-minsan. Dahil baka doon mo makita ang tunay na kahulugan ng buhay.